میزان بروز وعوامل زمینه ساز زخم های فشاری بعداز اعمال جراحی قلب باز

زمینه و هدف : بیماران به دنبال جراحی قلب به علت داشتن ریسک فاکتورهای زمینه ای، استعداد بیشتری برای پیدایش زخم فشاری نسبت به بیماران مراقبت حاد عمومی دارند. همچنین زخم های فشاری و سوختگی ها ممکن است همزمان در محیط اتاق عمل رخ دهند که اغلب برای پرسنل تشخیص این دو ازهم براساس مشاهدات بعد از صدمه، مشکل است. هدف از انجام این مطالعه، میزان بروز وکشف عوامل زمینه ساز ایجاد زخم های فشاری بعداز اعمال جراحی قلب باز، همچنین یافتن تفاوت زخم های ناشی ازسوختگی الکتریکی به علت اتصالات غیر استاندارد سیستم الکتروکوتری ( electrocautery ) در اتاق عمل با زخم های فشاری است .   روش­ کار : این مطالعه توصیفی-مقطعی ( (cross sectional در یک دوره شش ماهه برروی 333 بیمار با سن بالای 16 سال که در اتاق عمل مرکز آموزشی-تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی تحت عمل جراحی قلب باز قرارگرفته اند، انجام شده است. نمونه ها به صورت متوالی ( consecutive ) وارد مطالعه شدند . اطلاعات فردی، قبل از عمل، حین عمل و بعد از عمل (در بخش مراقبت ویژه و بخش های جراحی) با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار « spss » ویرایش 15 و با آزمون های آماری مناسب آنالیز شد.   یافته­ها : میزان بروز زخم فشاری بعدازاعمال جراحی قلب 3/21 درصد بود . 71 نفر از 333 بیمار، زخم فشاری پیدا کردند که از این تعداد، 67 نفر در icu و4 نفر بعداز پذیرش دربخش دچار زخم شدند. 68 مورد (7/95 درصد) زخم درجه 1و 3 مورد (2/4 درصد) زخم درجه2 بود و با عواملی همچون جنس، سابقه فشار خون ( hypertension ) و سکته قلبی، هایپوکسمی hypoxemia) ) حین عمل، عدم استفاده از تشک مواج بعد از عمل، مصرف اینوتروپ بعد از عمل( inotropic )، فشارخون کمتر از mmhg 80، نیاز به جراحی مجدد، سطح هموگلوبین و آلبومین بعد از عمل، انتقال خون بعد از عمل، مدت زمان بستری در بخش و در بیمارستان ارتباط معنی دار داشت. بیشتر آسیب های پوستی بلافاصله و یا در24 ساعت اول بعداز عمل در icu دیده شدند.   نتیجه­گیری : کنترل بیماری های زمینه ای در دوران قبل، حین و بعد از عمل از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با برقراری پرفوزیون ) perfusion ) کافی حین عمل، استفاده از تشک های سیلیکونی روی تخت اتاق عمل، استفاده از تشک مواج و تغییر وضعیت ( position ) به خصوص زمان بستری دربخش مراقبت های ویژه، توجه به تغذیه بیمار و عوامل خطر شناخته شده دیگر در مطالعه می توان بروز زخم فشاری را به حداقل رساند.